حتي اگر در حال حاضر يكي از كاربران گوشي‌هاي آندروئيد نباشيد، شايد به اين فكر افتاده باشيد كه اين همه هياهو درباره سيستم‌عامل مذكور چه دليلي دارد. شايد مدتي از زمان خود را در يك فروشگاه گوشي‌هاي موبايل محلي گذرانده و به بررسي يك گوشي آندروئيدي پرداخته باشيد. حتي ممكن است چند دقيقه‌اي با گوشي آندروئيدي يكي از دوستان خود سرگرم شده باشيد. اما اگر واقعاً كنجكاو هستيد كه بدانيد سيستم آندروئيد چيست، مي‌توانيد در كمال آسودگي، با راحتي كامل در خانه‌تان و رايگان، زمان خوبي را با آن بگذرانيد. تمام كاري كه براي دستيابي به اين هدف بايد انجام دهيد، دانلود و نصب چند نرم‌افزار رايگان، پيكربندي چند تنظيم است تا يك تلفن آندروئيدي «مجازي» را روي كامپيوتر خود اجرا كنيد.

براي انجام اين كار، شما بايد كيت توسعه نرم‌افزاري (SDK) آندروئيد را روي كامپيوتر خود نصب و از آن استفاده كنيد، چيزي كه برنامه‌نويسان براي ايجاد برنامه‌ها و يوتيليتي‌هاي مخصوص سيستم عامل آندروئيد از آن استفاده مي‌كنند. ممكن است استفاده از يك كيت توسعه نرم‌افزار يا  SDK تا حدودي ترسناك به نظر برسد، اما اگر روي مباني تمركز كرده و دستورالعمل‌هاي ارائه شده در اين مقاله  چهار قسمتي را دنبال كنيد، متوجه خواهيد شد كه استفاده از آن كار به‌نسبت ساده‌اي است. در قسمت اول از اين مقاله به موضوع نصب كيت توسعه آندروئيد پرداختيم . در اين قسمت شما را با نحوه ايجاد يك ابزار آندروئيد مجازي آشنا مي‌كنيم.

ايجاد يك ابزار آندروئيد مجازي
در ادامه شما براي ايجاد نخستين ابزار آندروئيدي مجازي خود آماده شده‌ايد. كيت توسعه آندروئيد در عمل اين ابزار را يك AVD (سرنام  Android Virtual Device) مي‌نامد و ما نيز از اينجا به بعد از همين عنوان استفاده خواهيم كرد. زبانه Virtual Devices را انتخاب كرده، سپس روي كليد New كليك كنيد (شكل 7). به اين ترتيب، يك پنجره AVD (با نام  Create new Android Virtual Device) باز خواهد شد (شكل 8).

شكل 7- ساخت يك ابزار مجازي (AVD)

شكل8- پنجره تنظيمات يك AVD جديد

در واقع لازم نيست كار زيادي را براي ايجاد يك AVD انجام دهيد. مواردي كه بايد تنظيم شوند، عبارتند از:

- Name: يك نام را براي AVD خود تعيين كنيد. شما مي‌توانيد هر نامي را كه از كاراكترهاي الفبايي/عددي استفاده مي‌كند، براي اين منظور انتخاب كنيد.
- Target: در اينجا شما بايد نسخه سيستم عامل آندروئيد را كه AVD مبتني بر آن خواهد بود، مشخص كنيد. براي اين مثال، نسخه آندروئيد 2,2 را انتخاب كنيد.
- SD Card Size: شما مي‌توانيد اندازه كارت SD مجازي AVD خود را در اين بخش انتخاب كنيد. اندازه اين كارت بايد حداقل نه مگابايت باشد. براي اين مثال، يك كارت SD يك گيگابايتي را ايجاد كنيد.
- Skin: شما مي‌توانيد هر تفكيك‌پذيري از پيش تعريف شده (توكار) يا سفارشي‌سازي شده‌اي را انتخاب كنيد. در واقع، اين تفكيك‌پذيري الزاماً نبايد با نسبت تصويري يا تفكيك‌پذيري صفحه نمايش يك تلفن واقعي انطباق داشته باشد. براي اين سناريو، گزينه WVGA800 (با تفكيك‌پذيري 480×800) را انتخاب كنيد كه تفكيك‌پذيري تعداد زيادي از گوشي‌هاي آندروئيدي مانند HTC Incredible است. در صورت تمايل مي‌توانيد يك تفكيك‌پذيري سفارشي را انتخاب كنيد كه ظاهر احتمالي يك تبلت آندروئيد را شبيه‌سازي مي‌كند. اين تفكيك‌پذيري به عنوان مثال، مي‌تواند 600×1024 پيكسل باشد.
- Hardware: اين آيتم‌ها به‌طور خودكار انتخاب خواهند شد. شما نيازي نداريد كه هيچ تغييري را در اينجا اعمال كنيد، مگر آن‌كه يك برنامه‌نويس باشيد و بدانيد كه در حال انجام چه كاري هستيد.در ادامه روي كليد Create AVD كليك كنيد.

به اين ترتيب، AVD بلافاصله ايجاد مي‌شود و پنجره‌اي ظاهر خواهد شد كه نشان مي‌دهد AVD ايجاد شده است. براي بستن اين پنجره، روي كليد OK كليك كنيد. توجه داشته باشيد كه وقتي يك AVD را ايجاد مي‌كنيد، تنظيمات آن قابل تغيير نخواهند بود. اگر بخواهيد هرگونه تغييري را اعمال كنيد، بايد يك AVD كاملاً جديد را ايجاد كنيد. AVD كه در مرحله قبل ايجاد كرده‌ايد حالا بايد در فهرست Virtual Devices ظاهر شود (شكل 9).

شكل 9- فهرست دستگاه‌هاي مجازي ساخته‌شده

براي راه‌اندازي AVD آن را انتخاب كرده، سپس روي كليد Start كليك كنيد. به اين ترتيب، يك پنجره Launch Options باز مي‌شود كه به شما امكان مي‌دهد مقياس‌دهي نمايشگر و پاك‌سازي داده‌هاي كاربري را انجام دهيد (شكل‌10).

شكل 10- پنجره گزينه‌هاي راه‌اندازي يك AVD

ممكن است وسوسه شويد كه از گزينه مقياس‌دهي نمايشگر استفاده كنيد، اما بهتر است از اين تصميم منصرف شويد، زيرا در اين صورت پنجره‌اي كه ظاهر خواهد شد، داراي اندازه فيزيكي صفحه نمايش يك گوشي (با تنها 3 اينچ ارتفاع) خواهد بود. گزينه Wipe user data را نيز انتخاب نكنيد (هر چند كه ما بعدها هنگام راه‌اندازي يك AVD آندروئيد 1,6 از اين گزينه استفاده خواهيم كرد). براي ادامه كار و راه‌اندازي AVD روي كليد Launch كليك كنيد. ممكن است راه‌اندازي AVD يكي دو دقيقه‌اي طول بكشد، بنابراين صبور باشيد. با اين‌حال AVD خيلي زود روي نمايشگر شما ظاهر خواهد شد (شكل 11). AVD تحت عنوان شبيه‌ساز نيز شناخته مي‌شود، زيرا عملكرد يك ابزار آندروئيدي را «تقليد» مي‌كند.

شكل 11- ظاهر يك گوشي كه توسط AVD  شبيه‌سازي شده‌است.

پنجره‌اي كه در سمت چپ مشاهده مي‌كنيد، صفحه نمايش ابزار مجازي شما است و پنجره سمت راست نيز كليدهاي هدايتي و صفحه‌كليد مجازي آن را در‌بر‌گرفته است. در بيشتر موارد شما به‌ندرت مجبور مي‌شويد كه از كليدهاي هدايتي يا صفحه‌كليد مذكور استفاده كنيد. در واقع صفحه‌كليد و ماوس واقعي شما تمام كارها را برايتان انجام مي‌دهند.

بعضي از ميانبرهاي مفيدي كه در هدايت AVD با استفاده از صفحه‌كليد سيستم‌تان به شما كمك مي‌كنند، عبارتند از:
Home: رفتن به صفحه Home
F2: كليد Menu
ESC: كليد Back
F6: فعال و غيرفعال كردن حالت ترك‌بال (Track Ball)
Ctrl+F5: افزايش ميزان صدا
Ctrl+F6: كاهش ميزان صدا
Ctrl+F11: سوييچ مابين حالت‌هاي افقي و عمودي صفحه نمايش
Alt+Enter: فعال/غيرفعال كردن حالت تمام صفحه (Full-Screen)

پيش از آن‌كه كار اكتشاف ابزار مجازي جديد خود را آغاز كنيد، نخستين‌كاري كه بايد انجام دهيد اين است كه مطمئن شويد AVD به اينترنت دسترسي دارد. به نوار وضعيت (كه در قسمت بالاي صفحه نمايش AVD قرار گرفته) نگاه كرده و بررسي كنيد كه آيا آيكوني با چهار نوار را مي‌بينيد كه دو نوار نخست آن روشن شده باشند. اگر چنين نمادي را مي‌بينيد، AVD حداقل فكر مي‌كند كه به اينترنت دسترسي دارد. شما با كليك روي آيكون مرورگر وب در پانل پاييني صفحه Home (آيكوني كه به يك كره جغرافيايي شباهت دارد) مي‌توانيد مطمئن شويد كه دسترسي اينترنت به‌درستي كار مي‌كند و ببينيد كه AVD به اينترنت متصل مي‌شوديا خير؟

AVD فقط بر دوش اتصال اينترنت سيستم شما سوار مي‌شود. هنگام تجربه SDK آندروئيد روي چند سيستم مختلف، ما با وضعيت‌هايي مواجه شديم كه در آن‌ها اتصال اينترنت AVD كار نمي‌كرد. در تمام اين موارد، سيستم از طريق يك كابل اترنت به اينترنت متصل شده بود، البته، سيستم از يك راديوي واي‌فاي نيز برخوردار بود كه به يك نقطه دسترسي  (Access Point) متصل نشده بود. اتصال راديوي واي‌فاي سيستم به يك نقطه دسترسي و راه‌اندازي دوباره AVD مشكل دسترسي به اينترنت را در مورد ما  برطرف كرد. اگر روي آيكون Launcher (آيكوني كه از يك ماتريس 4×4 تشكيل شده است) كليك كنيد، برنامه‌هايي را كه به‌صورت از پيش نصب شده همراه AVD هستند، خواهيد ديد (شكل 12). شما به‌احتمال تاحدودي نااميد خواهيد شد زيرا برنامه‌هاي زيادي در اينجا وجود ندارند. با اين‌حال لازم نيست نگران شويد، ما در ادامه براي شما توضيح خواهيم داد كه چطور برنامه‌هاي آندروئيد را روي AVD خود نصب كنيد.

شكل 12- برنامه‌هاي از پيش نصب شده يك AVD

پيش از آن‌كه به تشريح نحوه نصب برنامه‌ها بپردازيم، اجازه دهيد كمي درباره خارج شدن از يك AVD و راه‌اندازي دوباره آن صحبت كنيم. خارج شدن از يك AVD به سادگي بستن پنجره آن است. شايد باور نكنيد، اما اين تمام كاري است كه بايد انجام دهيد. درباره راه‌اندازي دوباره يك AVD موجود، راه‌هاي متعددي براي انجام اين‌كار وجود دارند. يكي از اين روش‌ها، اجراي برنامه  Android SDK and AVD Manager (SDK Setup.exe) و سپس راه‌اندازي AVD از زبانه Virtual Devices است. اما اگر تصميم داريد به‌طور منظم از يك AVD واحد استفاده كنيد، مي‌توانيد يك ميانبر را براي آن ايجاد كنيد كه به شما اجازه مي‌دهد AVD خود را به طورمستقيم از دسكتاپ ويندوز اجرا كنيد.

1 – نام دقيق AVD را كه به يك ميانبر براي اجراي آن نياز داريد، تعيين كنيد. شما مي‌توانيد اين اطلاعات را از Android SDK and AVD Manager يا از محل فيزيكي كه AVD در آن ذخيره شده است، يعني  C:\Users\[username]\.android\avd\، به‌دست آوريد.
2 – يك ميانبر دسكتاپ جديد را براي فايل emulator.exe ايجاد كنيد كه در پوشه ...\android-sdk-windows\tools قرار دارد.
3 – پس از ايجاد ميانبر، خصوصيات (Properties) آن را ويرايش كرده و اين گزينه‌ها را به انتهاي فيلد متني Target اضافه كنيد: -avd [name-of-avd]. اين متن به بزرگي و كوچكي كاراكترها حساس نيست، بنابراين شما مي‌توانيد آن را به هر صورتي تايپ كنيد. در مثال ما، متن كامل فيلد Target به صورت c:\android-sdk-windows\tools\emulator.exe –avd extremetech-froyo درآمد (شكل 13).

شكل 13- تنظيم يك ميانبربراي راه‌اندازي يك AVD

حالا هر زمان كه بخواهيد AVD را اجرا كنيد، تمام كاري كه بايد انجام دهيد اين است كه دو بار روي اين ميانبر كليك كنيد.